W mitologii nordyckiej Ragnarök to coś więcej niż tylko apokaliptyczna wizja – to cykliczne wydarzenie, w którym bogowie, olbrzymy i potwory toczą ostateczną walkę, prowadzącą do zniszczenia świata. Przepowiednie o Ragnarök były zapisane w eddaicznych poematach i snuły opowieść o kosmicznej katastrofie, ale także o odrodzeniu.

Znaki nadchodzącego końca

Zwiastuny Ragnarök były nieuniknione i budziły grozę. Najpierw nastąpiły trzy lata surowych zim, znanych jako Fimbulvinter, które doprowadziły do chaosu wśród ludzi. Następnie, wilki Sköll i Hati pożarły Słońce i Księżyc, pogrążając świat w ciemności. Ziemia drżała, a potwór Fenrir zerwał swoje kajdany, zwiastując początek ostatecznej bitwy.

Ostateczna walka

Na polu Vigrid rozegrała się epicka batalia między bogami Asgardu a siłami chaosu. Odyn stanął do walki z Fenrirem, ale został przez niego pożarty. Thor zabił węża Jörmungandra, lecz sam padł martwy po otrzymaniu śmiertelnej dawki jadu. Loki i Heimdall starli się w śmiertelnej walce, obaj ginąc nawzajem z rąk przeciwnika. Ogień Surtura strawił świat, a fale pochłonęły lądy.

Koniec i nowe początki

Choć Ragnarök przynosił zagładę, nie był całkowitym końcem. Według mitów, po zniszczeniu świata z oceanu wyłoniła się nowa ziemia – bujna i nieskalana wojną. Dwóch ludzi, Lif i Lifthrasir, ocalało, dając początek nowemu pokoleniu. Niektórzy bogowie, jak synowie Thora, również przetrwali, by odbudować kosmiczny porządek.

Symbolika i współczesne interpretacje

Ragnarök odzwierciedlał nordyckie przekonanie o cykliczności istnienia – koniec nie oznaczał absolutnej zagłady, lecz możliwość nowego początku. Współcześnie mit ten inspiruje literaturę, filmy i gry, ukazując, jak starożytne opowieści nadal rezonują w naszej kulturze. Ragnarök pozostaje przypomnieniem o nieuchronności zmian i sile odnowy, która przychodzi po katastrofie.