Ginnungagap to pierwotna otchłań, istniejąca przed powstaniem świata w mitologii nordyckiej. Było to miejsce pustki i niebytu, rozciągające się pomiędzy dwoma kontrastującymi krainami – lodowym Niflheimem na północy i ognistym Muspelheimem na południu.

---

1. Powstanie Świata

keyboard_returndo góry

W Ginnungagap spotkały się dwa pierwotne żywioły – lód i ogień. Gdy ciepło z Muspelheimu stopiło lodowe masy Niflheimu, powstała życiodajna woda, z której wyłonił się pierwszy byt – olbrzym Ymir. Z jego ciała później bogowie ukształtowali świat.

Chronologia

---

2. Symbolika Ginnungagap

keyboard_returndo góry

Otchłań ta symbolizuje pierwotny chaos i potencjał, z którego zrodził się wszechświat. Ginnungagap to także metafora równowagi i współistnienia przeciwieństw – zimna i gorąca, niebytu i bytu, stagnacji i kreacji.

---

W mitologii nordyckiej Ginnungagap jest fundamentalnym elementem kosmogonii, będąc miejscem, od którego wszystko się zaczęło. To próżnia, z której wyłonił się porządek wszechświata i jego bogowie. Chaos Ginnungagap prowadzi do powstania porządku, co odzwierciedla filozofię cyklicznego charakteru życia w mitach nordyckich.

Ymir

---

3. Cytaty z Edd

keyboard_returndo góry

W dialogu między Odynem a olbrzymem Vafþrúðnirem pojawia się wzmianka o Ginnungagap:

"Na początku był Ginnungagap, ani chłodne, ani ciepłe, ani światło, ani mrok, przestrzeń jałowa, bez granic." "Edda Poetycka" – Pieśń o Vafþrúðnirze

---

Snorri Sturluson dokładniej opisuje Ginnungagap:

"Gdy lód z Niflheimu spotkał się z gorącymi prądami Muspelheimu, w Ginnungagap powstała wilgotna mgła. Z niej zrodził się Ymir, ojciec olbrzymów mrozu." "Edda Prozaiczna" – Gylfaginning

---

Snorri podkreśla, że Ginnungagap znajdowało się pomiędzy skrajnymi żywiołami, co uczyniło je miejscem niezwykłym:

"W kierunku północnym Ginnungagap wypełniały ciężkie masy lodu i śniegu, na południu żar Muspelheimu, a pośrodku przestrzeń wypełniona wilgocią i ciepłem." "Gylfaginning" o pierwotnym chaosie